خلاقیت در آموزش عالی؛ گامی اساسی در جهت توسعه پایدار

مقدمه: آموزش عالی معرف نوع مهمی از سرمایه­گذاری در منابع انسانی است که با فراهم­آوری و ارتقای دانش، مهارت و نگرش مورد نیاز فراگیران، به توسعه پایدار کمک می­کند. آموزش عالی موجب ترویج دانش می­شود و با پیشرفت­های تحقیقاتی و علمی، دانش جدید نیز به وجود می­آورد. دانش جدید، مدیون تفکر خلاق بشر است. بنابراین، خلاقیت در زمره مهم­ترین و فراگیرترین فعالیت­های انسان به­شمار می­رود. خلاقیت توانایی فرد برای تولید ایده­ها، نظریه­ها، بینش­ها یا بازسازی مجدد علوم و سایر زمینه­هاست. آموزش عالی به­عنوان نمودی از فرهنگ هر جامعه نقش بسیار زیادی در پویایی خلاقیت فراگیران دارد. هدف از این مطالعه، معرفی خلاقیت در آموزش عالی و بررسی نقش آن در توسعه پایدار بود. نتیجه­گیری: با تغییرات فراگیر در نظام آموزش عالی و تربیت افراد خلاق و نوآور می­توان گامی در جهت تحقق و گسترش توسعه پایدار برداشت. تعلیم­دهندگان به­عنوان رکن اساسی نظام تربیتی، نقش بسیار مهمی در پرورش خلاقیت دارند. از این­رو کلید تربیت فرهنگی را که خود کلید توسعه پایدار و ترقی جامعه است، باید در دست معلمانی نوجو و نوآور یافت که به الگوهای مختلف خلاقانه تدریس وفادارند.